Historia
Brzostów - kościół p.w. św. Wawrzyńca.
K
ościół wzmiankowany w 1399 r., zbudowany przypuszczalnie w XIV w. Zniszczony pożarem w 1448 r. odbudowany do 1502 r. jako budowla surowa.
Gotyk orientowany, murowany z cegły o układzie polskim, częściowo z kamienia. Jednonawowy z prostokątnym prezbiterium. Główna nawa i oddzielony chór są dwuprzęsłowe. W 1717 r. zostały założone sklepienia. Podczas przebudowy w 1804 r. konstrukcję dachu wykonano znacznie niższą i bardziej płaską. Aby ukryć te zmiany, kościół otynkowano. Ponieważ tynk był nietrwały, podczas renowacji kościoła w 1933 r. powrócono do stanu surowego. Od zachodu kwadratowa 
wieża ma cztery piętra; zakończenie w kształcie ula. Główna nawa miała niegdyś trzy wąskie okna, obecnie zamurowane. Ze strony północnowschodniej dobudowano zakrystię. W nawie i prezbiterium sklepienia kolebkowe z lunetami. Kościół podparty filarami przyporowymi. Otoczony murem ceglanym z XVI w. Ze strony południowej przylega przedsionek wejściowy, który zakrył godny uwagi południowy portal. Zwraca uwagę obramowanie pochodzące z okresu późnego gotyku. Na nadprożu drzwi napis: "Michael Horn, Hans Linke". Obok dwie tarcze z 
gmerkami. Chrzcielnica późnogotycka z piaskowca średnicy 73 cm, wysokości
94 cm. Czasza i trzon ośmioboczne. Między czaszą a trzonem półwałek. Czaszę przy krawędzi obiega płaskorzeźbiony pas minuskułowej inskrypcji:" Bem... + Jakobe + Michel + Horn + Anno MCCCCCIX" (1509). Pod inskrypcją jeden z gmerków z przedsionka, w kształcie spirali (Horna). Obramowanie wejścia do zakrystii datowane jest tak samo jak drzwi południowe - 1502 r. Kościół ma bogaty barokowy główny ołtarz, który pochodzi z kaplicy różańcowej, zlikwidowanego w 1810 r. klasztoru dominikanów. Kompozycja przedstawia w centralnej części wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem, po obu stronach stoją rzeźby św. Piotra i św. Pawła. Mniejsze rzeźby przedstawiają św. Laurentiusa i św. Katarzynę.
Dwa ponadnaturalnej wielkości anioły trzymają tarcze, na których namalowano anioły trzymające tarcze: na jednej pięć tajemnic radosnych różańca, a na drugiej pięć tajemnic bolesnych. Antypendium rzeźbione: pośrodku namalowana Maryja z Dzieciątkiem, otoczona wieńcem róż. Obydwa boczne ołtarze pochodzą z kościoła franciszkańskiego w Głogowie sekularyzowanego w 1810 r. Przy ścianie ewangelii stoi najbardziej wartościowy element kościoła: drewniana 
rzeźba - Pieta o szlachetnej formie z okresu budowy kościoła. W zakrystii stary obraz głównego ołtarza, pochodzący z głogowskiego kościoła dominikanów. Obraz różańcowy przedstawia Maryję z Dzieciątkiem na lewym ręku. Święte postacie nosiły w XVIII w. srebrne korony.
Kościół parafialny należy do dekanatu Głogów - Zachód. Parafia erygowana w 1978 r., obejmuje ulice: Perseusza, Jesienną, Kasztanową, Lipową, Malinową, Okrężną, Wojska Polskiego 38 i 53. W 1928 r. w Brzostowie żyło 366 katolików, 910 protestantów i 8 żydów. Do 1945 r. kościół w Brzostowie (Brostau) - filialny parafii w Jaczewie.
Literatura:
H. Hoffmann, Die Katolischen Kirchen des Landkretses Glogau, Breslau 1937;
S. Kowalski, Zabytki środkowego Nadodrza, Zielona Góra 1976;
Schematyzm diecezji gorzowskiej 1988;
F. X. Seppelt, Real Handbuch des Bistums Breslau, Breslau 1929;
Andrzej Sadowski Encyklopedia Ziemi Głogowskiej Nr 17.
